Salsa Colombia

Hallo again!

Het is even geleden, en sindsdien hebben we zelfs al een land gehad. Sinds de vorige keer hebben we ecuador verkend en nu zijn we alweer in het laatste land (New York niet meegerekend dan) van onze trip...

Allereerst wat we gedaan en beleefd hebben in Ecuador:
We waren geland in Quito, de hoofdstad van Ecuador. Hier hebben we wat rondgewandeld, maar het meest letterlijke hoogtepunt was het beklimmen van de kathedraal. Jaja familie Winters, ik heb de kathedraal beklommen! Het was niet zo eng als een niet nader te noemen avontuur ergens in Italie, maar het was toch wel enigszins spannend. ;) Maar het uitzicht was heel mooi, heel grote stad met veel gekleurde huizen.

Hierna hebben we onze antimuggenspray tevoorschijn gehaald en zijn op jungle tour gegaan. Gelukkig was het geen muggenseizoen, maar gelukkig hebben we wel veel andere dieren gezien. Waaronder aapjes, luiaarden, vanuit de heel verte papagaaien, de staart van een anaconda en we zijn een avondje in het donker de rivier op gegaan om kaaimannen (en slangen) te spotten. Nou is op een wankele boot, op een rivier, in de jungle, in het donker niet perse een van mijn meest ideale situaties, maar... We hebben een kaaiman van heel dichtbij gezien! Zodra de gids de kraaloogjes van een kaaiman (dacht te) spotten, ging het roer radicaal om en hup volle vaart de bosjes in varen! Maar dan zie je ook een kaaiman van 50 cm dichtbij :) Verder hebben sommige durfals lekker gezwommen in de lagune in de jungle, hebben we een bezoekje gebracht aan de Sjamaan (medicijnman), enz. Vooral dit laatste was erg interessant (not), maar mijn doorbloeding op mijn rug heeft een oppepper gehad. Hiervoor moest ik wel gepijnigd worden door de sjamaan die met een tak met prikkels, maar goed. Laten we zeggen dat het een ervaring was...

Na dit grote avontuur zijn we voor de kerstdagen naar Banos getrokken. Dit is een leuk klein plaatsje dat bekend staat om zijn thermaalbaden. Hier hebben we dan ook heerlijk op eerste kerstdag gebruik van gemaakt. We werden wel enigszins aangekeken als enige blanke mensen in het thermaalbad, maar goed. En, als goed Christenen, zijn we op kerstavond, na een heerlijke fondue maaltijd, naar de nachtmis gegaan! Dat was echt fantastisch. Wij haasten om er precies om 10 uur te zijn (zoals de hoteleigenaar ons had verzekerd dat de mis zou beginnen). Om vervolgens een uur te wachten, want natuurlijk begon het pas om 11 uur. Maar we hadden nu in ieder geval een zitplaats! Het was namelijk echt super druk, links, rechts, voor, achter, in de gangpaden, overal stonden mensen m'et zelf meegebracht Jezusbeeld... In alle soorten en maten hadden mensen hun beeld meegenomen, welke na de mis gezegend werd (en hiervoor gingen mensen echt dringen om naar voren te komen, bizar). Voor de rest was de sfeer erg gezellig in de kerk, de pastor kwam klappend op de muziek binnen, kinderen speelden rond, er werd af en toe een belletje gepleegd tijdens de mis, maar wat vooral bruisend was, was de halve kerk die serieus in slaap viel voor en tijdens de mis. Maar wij hebben volgehouden tot het eind, en om 12 uur werden ook wij gefeliciteerd met Feliz Navidad (vrolijk kerstfeest).
Helaas in Banos niet super lekker weer, wat miezer, maar wel gemountainbiked naar watervallen (en liftend achterop de truck met fiets en al terug) en nog naar een zwembad met sauna en turks stoombad gegaan. Waar we wederom de enige blanke toeristen waren, maar gelukkig vielen we niet zo op met onze verplichte badmuts...

Na de triljoenste nachtbus hierna aangekomen in Montanita, het Salou van Ecuador. Maar aangezien we dit al wisten, was het eigenlijk wel heel leuk om twee daagjes lekker niks te doen aan het strand. Na een zeer comfortabele nacht in de nachtbus hadden wij het fantastische idee om wat slaap in te halen op het strand om 9 uur s ochtends, want dan is de zon nog niet zo fel... Dus de vijf dagen daarna heerlijk geen bh aangekund vanwege een nogal verbrande rug ;)
Omdat Montanita vrij vol zat met oud en nieuw (lees: 210 euro voor drie nachten in een tent) zijn we een uurtje verder naar Puerto Lopez gegaan. Dit lag eveneens aan het strand, en was eigenlijk ook heel leuk! Heel weinig toeristen, en echte strandtentjes op het strand, heel relaxed.
We hebben hier een zeer geslaagde dagtrip naar Isla del Plata gedaan. Dit is een eilandje 40 km verderop in de stille Oceaan, waar de opmerkelijke blauwvoetvogels leven. Helaas was de stille oceaan niet echt stil, en heb ik mijn 12 kotszakjes aangesproken, inclusief hyperventileren en verkrampte handen. Erg gezellig. Maar het eiland was heel leuk, de vogels heel speciaal, EN we hebben enorme en enorm mooie schildpadden gezien! In het uurtje snorkelen (wederom voor de durfals onder ons...) heeft Niels zelfs gesnorkeld met een schildpad! En gelukkig verliep de terugweg heel goed :) Na dit avontuur lekker gegeten en een cocktail gedronken op het strand, want het was namelijk 31 december... Vanuit onze ligstoel met onze voeten in het zand hadden we heel goed uitzicht over het vuurwerk en de rituele papier mache poppenverbranding. Helaas geen seconden aftellen om 12 uur, wat het een beetje een laffe overgang naar 2015 maakte, maar gelukkig hadden we champagne van de supermarkt om het toch nog iets te maken. Dat die enorm smerig was zal ik maar even achterwege laten. Na het vuur en vuurwerk hebben we nog een dansje gewaagd bij het feest op het strand. En aangezien de stroomvoorziening in het dorp niet berekend was op 12 boxen viel letterlijk om de 15 minuten in het halve dorp de stroom uit ;)

Toen.... Even denken wat we toen ook alweer hebben gedaan...
Toen zijn we afgereisd naar Otovalo, waar de grootste markt van zuid-amerika scheen te zijn. De markt was leuk, vrij veel van dezelfde waar, en of het nou echt de grootste markt was.... Maar goed, we hebben ons vermaakt en na 1,5 dag zijn we dan ook verder getrokken naar....

Colombia!

Hier zijn we naar het dorpje Pasto (oke, vooruit stad) gegaan, waar het hele jaar niks te beleven valt, behalve tijdens 2-7 januari. En laat het nou toevallig zijn dat wij daar op 4 en 5 januari langs kwamen! Dan is namelijk het Blanco y Negro festival. Het idee is dat een dag de slaven en blanken van vroeger wisselden van plek. Om dat te illustreren loopt iedereen met of zwarte verf op zijn handen rond, of met hele grote witte schuimbussen of met zakjes meel. En je snapt het al, de bedoeling is dan om iedereen zoveel mogelijk onder te kliederen! Hierbij draagt iedereen een poncho, dus die hebben wij ook maar aangeschaft voor het luttele bedrag van 4 euro per stuk. Kunnen we weer iets aan met carnaval! en natuurlijk hadden we ook maar een schuimbus gekocht. Het was echt geweldig om te zien, alles en iedereen onder, van kinderen tot bejaarden, iedereen deed mee en door heel de stad! Op de dag dat we vertrokken was de optocht. En zelfs de optocht van Liessel verbleekt erbij. De praalwagens waren echt enorm mooi, zelfs met glitters ;) Maar het mooiste waren de loopgroepen. Loopgroepen van wel 80 mensen, allemaal in mooie kostuums... Wat het aparte was, waren de mensen die in hun eentje zo ongeveer de versiering van een wagen dragen.. Deze weegt wel 40 tot 50 kilo, en de optocht duurt 7 uur... Wij stonden vooraan en daar moest een persoon al ondersteund worden door de ehbo ;) Wat ook fantastisch was, waren de Colombiaanse mensen. Enorm vriendelijk (behalve bij de busstationhokjes), heel geinteresseerd, en we konden zelfs enigszins een gesprek voeren! En wij als toeristen moesten echt alles goed zien, we werden op alles gewezen, om maar alles te zien. Het was uiteraard enorm druk, dus we konden niet heel veel zien, maar.... Toen zouden en moesten we op de door de mensen om ons heen meegebrachte krukjes gaan staan, zodat de Toeristas maar alles goed konden zien. Fantastisch!

Helaas afscheid genomen van de optocht om door te gaan naar Cali, waar we een dagje gerelaxed hebben omdat we vrij verkouden waren. Helaas niets van de snelle salsa hier gezien, maar dat hebben we later nog ingehaald hier in Medellin. Daarover dadelijk meer.

Vervolgens Salento. Een heel leuk dorpje in het koffiegebied. Wat wij niet wisten, maar wat heel leuk was, was dat het dorp deze week 170 jaar bestond. En dat betekent..... Feest! Dus heel veel dansende mensen gezien, overal heel veel harde muziek en nog meer dansen.
Wat we hier nog meer hebben gedaan is heel veel kolibries gezien en we hebben een interessant college over koffie gehad op een plantage! Nu weten we alles over koffie!

En dan ben ik bij het eind gekomen, Medellin. We zijn hier gisteren aangekomen en hebben een avondje doorgebracht met Kris, die we op de jungletour in Ecuador ontmoet hebben en hier studeert. Dus met Kris en een vriendin van haar Medellin onveilig gemaakt. We hebben echt een fantastische avond gehad in een heel oude salsabar ergens in een kelder. Het maakt hier niet uit hoe oud je bent, hoe goed je kan dansen, zolang je maar danst. Heel geweldig om te zien, en toen er genoeg paren op de dansvloer stonden, hebben zelfs wij ook maar een dansje gedaan. Maar binnenkort toch maar even een danslesje doen om de salsa te kunnen doen... Wat ook geweldig was om te zien, was de kont van een mevrouw op de dansvloer. Die was zo niet normaal groot, en natuurlijk zaten wij aan het podium met die kont op ooghoogte. En je kon er niet omheen kijken. Dus echt veel van de andere paren hebben we niet kunnen zien ;)

Dat was het tot nu. Tja, als je niet zoveel schrijft, wordt het vanzelf een lang verhaal. Sorry daarvoor!

Liefs Niels en Manon



teksten zijn lang,
gedichtjes zijn klein
we zijn in Colombia
dat vinden we fijn.